Een vertaling van Gerhard Rühms gedicht ‘blumenstück’, opgedragen aan Slavoj Žižek, die bloemen weerzinwekkend vindt, aan Joris Karl Huysmans wiens graaf Des Esseintes liever bloemen uit edelstenen laat vervaardigen dan snijbloemen in zijn interieur toe te laten en aan Charles Baudelaire die niet begreep waarom vegetatie geheiligd moet worden.

bloemstuk

voor günter brus

de tulp poept op het gazon
het viooltje laat een scheet in de hand van de tuinman
het vergeet-mij-nietje kotst in het zijdepapier
de anjer spuugt op de stengel
de orchidee onaneert tussen de vingers van de juffrouw
en bevlekt haar tot in haar mouw
de roos stinkt naar zweet en menstruatiebloed
het meiklokje snottert op het nieuwe tafelkleed
de lelie pist in de vaas
de hyacint boert

(1969)