Komrij (en anderen) halen je uit je internetdroom
“Een zekere heer Wilders schijnt iedere ochtend te twitteren, waarna die tweet door journalisten met witte handschoenen aan in ontvangst wordt genomen. Triomf van de communicatie. Dezelfde heer Wilders weigert alle publieke debatten en interviews. Ik laat het imperialistische aspect van zijn getwitter even buiten beschouwing (de zelfvergoddelijking, de vanzelfsprekend geachte onschendbaarheid) en beperk me tot het communicatieve aspect. Dit is niet de communicatie zoals de dromers die bedoelden: dit is flessenpost van iemand met smetvrees.
De echte dromers zullen snel terrein verliezen. De Moloch die Domheid heet zwelt aan tot de nachtmerrie compleet is: iedereen dom. Het omgekeerde Utopia. Iemand die dom is kan ook niet meer weten dat hij dom is.
Dan is het vrij schieten voor de internetschurken.”
Gerrit Komrij in NRC.
Komrij staat trouwens niet alleen met zijn scepsis tegenover sociale media. In dit artikel – 2011 het jaar van de tirades tegen sociale media – brengt NRC een aantal internationale kritische stemmen (onder wie de Paus) samen die in 2011 flink van leer trokken tegen facebook en konsoorten.
Er zijn blijkbaar intellectuelen die maar niet kunnen wennen aan het idee dat het plebs zichtbaar is dankzij sociale media, en dat het plebs in de meerderheid is. De ontwikkeling is niet dat er meer plebs komt, de ontwikkeling (beter: werkelijkheid) is dat het publieke debat niet meer via redacties wordt gevoerd. Accepteer dat nu eens, zou ik zeggen, bedenk of je een weerwoord wil geven en doe dat dan, en laat niet af.
Overigens lijkt het er op dat Komrij op een Volkskrant-artikel reageert, waar ook in staat dat de werkwijze van Wilders sleets aan het worden is.
Maar waar leidt dat publieke ongemodereerde debat toe, Marein?:
Juli 2010 besloot Ron Silliman de reactieknop van zijn veelbezocht poëzieblog dicht te draaien. Hij was het modereren meer dan zat:
“I have tried policing my comments stream over the past couple of years, and I routinely reject a half dozen comments every day that are sexist, homophobic or anti-Semitic. Moderating the comments stream at times makes me want to take a shower.” http://ronsilliman.blogspot.com/2010/07/in-1965-when-i-first-saw-allen-ginsberg.html
en dan hebben we het hier over een poëzieblog waar nu niet bepaald de grote massa op af komt. Dus zelfs in die kleine community van de poëzie spreekt de onderbuik zonder enige remming.
Augustus 2011: het Vlaamse weekblad Knack voert nultolerantie in voor ongepaste reacties, sterker nog ze roepen lezers op om ongepaste reacties te melden: http://www.knack.be/nieuws/belgie/knack-voert-nultolerantie-in-tegen-ongepaste-reacties/article-1195091528569.htm
De stap van een persoonlijke opinie naar het publiek maken van die persoonlijke opinie is op internet voor velen blijkbaar een te verwaarlozen stap.
Ik heb de grootste twijfels of het met dat ongebrijdelde publieke debat wel goed komt. We zullen zien.
Jan, ik heb Silliman destijds gevolgd, zo heel beperkt was zijn aanhang nu ook weer niet, maar het is inderdaad een treffend voorbeeld van hoe we een vorm vinden in sociale media. De houding van Knack lijkt me gezond. Ik denk, zoals het niet de schrijvers zijn die zich terugtrekken maar de media die zich op anderen richten, dat er geen vervuild debat is, maar een nieuw debat, dat op ons misschien intimiderend overkomt. Daarmee is het klassieke opiniepaginadebat niet ineens verdwenen of irrelevant.
Wat waar is, is dat we de veilige haven van de gemodereerde discussie te hoog aansloegen, maar er is nu een tegenreactie die ik sterk overdreven vind. Het ongemodereerde debat moet je serieus nemen, maar niet als enige norm zien. Natuurlijk is er een overlap tussen het oude en het nieuwe, maar zo’n vreemd idee is het toch niet, dat intellectuelen en grofgebekten elkaar niet goed verstaan? Het is nobel om de wereld te willen verlichten, maar niet reëel. Ik denk dat we vooral moeten wennen aan de zichtbaarheid van de grofgebekten, niet per sé ons aanpassen.
Overigens heb ik zelf, en ik ben zeker niet de enige, erg negatieve ervaringen met ‘opiniesites’ waar het moderatiebeleid in dienst staat van het gemankeerde libido van de beheerder.
Leest allen Jan Blommaert, te beginnen met deze recensie waar hij het zijdelings ook over de twitters van Wilders heeft: http://www.kifkif.be/actua/jan-blommaert-over-de-werkbare-waarden-van-bart-de-wever.
x
Pardon, Xavier, maar waarom? Alleen de eerste alinea gaat echt over social media, en dan nog alleen als (adequate) samenvatting.