Gepubliceerd op: dinsdag 11 oktober 2011

Hoe lang duurt het om experimentele dans te recycleren in de popcultuur?

Naar aanleiding van dit bericht over een Beyoncé-clip waarin Rosas danst Rosas van Anne Teresa De Keersmaeker schaamteloos zou zijn geplagieerd, ontstond op dit blog een korte discussie over het verschil tussen stijlcitaat of plagiaat. De Keersmaeker, die zelf eerst misnoegd reageerde, neemt in dit persbericht wat gas terug:

“Naar eigen zeggen is de choreografe boos noch vereerd. Beyoncé bereikt natuurlijk een miljoenenpubliek, “én Beyoncé danst en zingt goed, en heeft goeie smaak“. Maar dit soort zaken heeft natuurlijk “protocollen en gevolgen, waarvan zij of haar team zeker op de hoogte moeten zijn“, staat in het persbericht van De Keersmaeker.”

“Hoedanook zet de versie van Beyoncé Anne Teresa De Keersmaeker aan het denken. “Rosas danst Rosas” is dertig jaar oud. “Duurt het dan zo lang om experimentele niet-mainstream te recycleren in de popcultuur?

Toendertijd werd de voorstelling ook gezien als een uiting van girl power. De versie van Beyoncé is niet scherp, vindt De Keersmaeker, “die is verleidelijk op een onderhoudende, consumentgerichte manier“.

Lees het bericht op Cobra.

Over de auteur