Uit de flaptkekst:

“Aswoensdag: wereldwijd zetten priesters op de voorhoofden van miljoenen katholieke gelovigen een askruisje. Zo, en op vele andere manieren, worden menselijke lichamen opgenomen in dwingende constellaties, die richting geven en betekenis.

Ook poëzie werkt met de as-tekens die samen de taal uitmaken en het werkelijke doodmaken – maar ze gebruikt ze, uit de aard der zaak, ook op slinkse en onverwachte manieren tegen zichzelf. In poëzie komt het lichaam opnieuw tot spreken: mateloos, buitenissig, ontketend, aan onze eerste diepste drift ten prooi. In poëzie rebelleert, tegen de gelovige conquistadores, de heidense en exotische Azteek, die geen boodschap heeft aan het: kniel en pas u aan of verdwijn.

Poëzie: een blijde boodschap!”

Meer info op het Vlaams Fonds voor de Letteren.