Op Poetry Foundation kijkt founding father Kenneth Goldsmith terug op 15 jaar Ubuweb. Zelf staat hij verbaasd dat het project nog bestaat. Het wordt gerund zonder geld en draait volledig op vrijwilligers.  “UbuWeb kan bekeken worden als de Robin Hood van de avant-garde”, aldus Goldsmith, “maar in plaats van de ene te bestelen om aan de ander geven, hebben we het gevoel dat we uiteindelijk aan iedereen geven.” Enkele citaten uit zijn terugblik:

“Omdat het nooit is opgezet als een permanent archief, zou Ubu kunnen verdwijnen om een paar redenen: onze ISP (Internet Service Provider) trekt er de stekker uit,  de universiteit steunt ons niet langer, of we zijn het gewoon moe.  Ingelijfd worden bij een grotere entiteit is uitgesloten:  we zijn niet te koop.  We genereren geen geld. Wat we hosten heeft nooit geld opgebracht.  Integendeel, de site is opgevuld met het afval en de ephemera van grote kunstenaars—the music of Jean Dubuffet, the poetry of Dan Graham, Julian Schnabel’s country music, the punk rock of Martin Kippenberger, the diaries of John Lennon, the rants of Karen Finley, en pop songs by Joseph Beuys—materiaal dat oorspronkelijk in kleine uitgaven bestond en snel verdween.”

“Hoe gaat het allemaal in zijn werk? Het belangrijkste is dat UbuWeb niet op geld draait:  al het werk wordt door vrijwilligers gedaan. Onze server en bandbreedte is een schenking van verschillende universiteiten, die UbuWeb gebruiken als een studieobject (…).  Wat de content betreft heeft elke afdeling een redacteur met een eigen expertise. Ubu wordt constant bijgewerkt maar de missie is anders dan de wrakken van een blog; we vergelijken het eerder met een bibliotheek die steeds uitbreidt in onverwachte en onclassificeerbare richtingen. Na 15 jaar host UbuWeb meer dan 7,500 kunstenaars en duizenden kunstwerken.  Je zal er nooit een advertentie, een logo of een verzoek om donatie vinden. UbuWeb is altijd vrij en toegankelijk geweest voor iedereen en zal dat altijd blijven.”

“Op dit ogenblik hebben we geen concurrentie en dat stemt ons niet gelukkig.  We betreuren dat er maar één Ubuweb is: waarom zijn er geen dozijnen van een gelijkaardig slag? Als we de kunstwereld in beschouwing nemen, dan lijkt het probleem een combinatie te zijn van vasthouden aan een oude economie (die trouwens goed werkt in een exploderende markt)  en een gevoel van onrust, vooral in academische kringen, waar het internet niet altijd op academisch krediet kan rekenen.”

Lees het volledige stuk op Poetry Foundation. En neem natuurlijk ook een kijkje op http://ubu.com/