Joost Zwagerman:

“De reden van vertrek? Die fijnste afleiding van je werk’ eiste zó veel tijd en energie op dat het vrolijke tijdverdrijf sluipenderwijs die tijd genadeloos dreigde op te slokken. Facebook is als een bruisende receptie of een eeuwig durend spectaculair feest dat je bijna niet meer durft te verlaten uit vrees alle tornado’s van positiviteit en andermans eloquentie en hartelijkheid te missen. Het daagde mij dat ik beland was in een sekte waar niemand volgeling is omdat iedereen de Bhagwan zélf kan, mag, nee: móet zijn. Miljoenen shiny, happy people op een kluitje, dat is een paradijs waarover niemand durft te verklappen dat er toch echt muren omheen staan. Die muren zijn van fluweel, stel ik me zo voor, je kunt er behaaglijk tegenaan leunen, maar het blijven muren.”

Gerrit Komrij:

“Het woord vriendschap is door Facebook onherstelbaar verbeterd.
In het café dat Facebook heet hebben de querulanten, de zeurkousen en de mensen met een bord voor hun kop de langste adem. Maar je ontmoet er ook geinige types, die niet op hun achterhoofd zijn gevallen. Verdwaald, uiteraard, net als jij.
Absorptie en tijdverlies, Facebook vreet je op. Verslaving, rage… een normalisatie is nog lang niet in zicht.
Sommigen geven er helemaal de brui aan. De facebookvermoeide deed zijn intrede. “

Ivo Victoria:

“Ik kan mij niet van de indruk ontdoen dat met name een groot deel van de recente social media gebruikers deze media op een heel andere manier benaderen, namelijk: als een doel op zich. Ze posten niet omdat ze iets willen vertellen, maar om er reacties op te krijgen. Ze delen niet omdat ze het fijn vinden andere mensen op iets moois te wijzen, maar om complimenten te krijgen voor hun vondst. Tot deze lichting behoren een enorme schare artiesten uit allerlei kunstdisciplines die opzichtig profilering nastreven waaruit erkenning moet volgen waaruit verkoop van hun product moet volgen. Tja. Dan wordt het inderdaad heel vermoeiend. En frustrerend. Want het publiek doorziet hun behaagzuchtige gedrag met gemak en hoe harder zij hun best doen, hoe minder geloofwaardig ze worden “

Gerwin van der Werf:

 “Shit, ik ben ineens volstrekt onzeker over mijn motieven aangaande Facebook. Hang ik hier niet eigenlijk rond omdat ik om aandacht verlegen zit? Omdat mijn mediacoverage nul komma balletje is, en ik toch iets moet doen om straks weer een paar boeken te kunnen verkopen? Zing ik schaamteloos oude liedjes van anderen? Wat steekt er achter de drang om mijn profielfoto om de twee, drie weken veranderen? Jandorie, het zijn vragen uit het echte leven.”