In 2010 was de vandaag jarige Van den Broeck genomineerd voor de Librisprijs. Helaas hij won niet. Of niet helaas…:

“Ik heb ook nooit hoge verwachtingen gehad. Schrijven is voor mij een soort levensfunctie. Op de avond van de uitrekking van de Librisprijs zag ik hoe mijn confraters – net als ik – de prijs niet wonnen, maar daar in tegenstelling tot mij diep ongelukkig over waren. Ik begreep dat niet goed. ‘Jongens, toch,’ dacht ik, ‘laat je toch niet in competitie dwingen in zoiets als kunsten?!’ Als er nu één plek is waar volledige vrijheid moet gelden en alle competitie gemeden moeten worden, dan zijn het wel de kunsten. Wie gaat nu zeggen dat dat ene boek wel, en dat andere boek geen prijs verdient? Van meet af aan heb ik me daar tegen gekeerd omdat het een hoop onzin opwekt bij schrijvers. Ze worden ten eerste van hun werk gehouden, en ten tweede maakte het het slechtste in hen wakker. In ieder geval, ik heb me de avond van de Libris-prijs met mijn vrouw kostelijk geamuseerd.”

Lees het interview op Cobra (zie ook dit bericht)