Vincent Schmitz in het nieuwe nummer van Parmentier over The Libertine:

John Wilmot (1647-1680), de tweede graaf van Rochester, was niet alleen een Engelse vrijdenker die befaamd was om zijn schandaleuze gedichten en toneelstukken, hij was ook een graag geziene gast aan het hof van koning Charles II, ten tijde van de Restauratie. Zoals dat gaat met charismatische kunstenaars die een zelfdestructief bestaan leiden, stierf Wilmot op jonge leeftijd, 33 jaar oud, waarschijnlijk aan de gevolgen van een geslachtsziekte en overmatige alcoholinname. De laatste jaren van zijn leven vormen het onderwerp van The Libertine (2004), een alweer bijna vergeten film van regisseur Laurence Dunmore, waarvoor scenarist Stephen Jeffreys zijn gelijknamige toneelstuk bewerkte. Op toneel werd Wilmot gespeeld door John Malkovich, die hier gestalte geeft aan de koning, inclusief potsierlijke neusprothese. De hoofdrol in de film is voor Johnny Depp, een acteur wiens cv bestaat uit een imposante stoet van outcasts en einzelgängers.”  (lees het artikel van Vincent Schmitz in de nieuwe Parmentier)

Rochester heet het nieuwe themanummer van Parmentier:  “Op zijn beroemde portret, vermoedelijk geschilderd door Jacob Huysmans, zien we John Wilmot (1647-1680) met roodomrande ogen een aap kronen, die gedichten aan flarden scheurt. Het schilderij lijkt een opgestoken middelvinger naar de holle plechtstatigheid van het Engelse hof en zijn literaire satellieten. Of is het toch eerder speelse zelfkritiek? De schrijver als aap?
In het door hen samengestelde dossier ‘Rochester’ gaan Arnoud van Adrichem, Pol Dehert en Karel Vanhaesebrouck op zoek naar een antwoord op de vraag of ‘the world of the monkey’ nog steeds ‘our world’ is. ” (lees hier de volledige inleiding van een nummer met het veelbelovende motto: “There’s something generous in mere lust”)