Impliciet, misschien té impliciet, zeg ik dat Lanoye ‘proza in blik’ schrijft, gekunsteld en bij momenten kitscherig. (interview met Sven Vitse nav zijn essaybundel Tekstbestanden)

Panamarenko woonde en werkte meer dan dertig jaar in de Biekorfstraat 2, een merkwaardig hoekhuis in de beruchte Antwerpse volksbuurt Seefhoek.  In dat huis annex atelier kwam het belangrijkste gedeelte van zijn oeuvre tot stand.  De volledige inboedel werd geïnventariseerd en gefotografeerd en in een boek vastgelegd. (M HKA)

*

*  “Tommy Wieringa zei eens tegen me dat veel lezingen doen over Joe Speedboat, veel erover praten, het boek zo langzamerhand reduceerde tot een A4’tje. Daar zit iets in. Veel mensen lezen een boek op dezelfde manier, waardoor de vragen en opmerkingen erover eveneens hetzelfde zijn, en alles gereduceerd wordt tot een vast repertoire.”  Gerbrand Bakker

*  Een Valentijncitaat van Chuck Palahniuk.

*   That’s life, that’s Lido! . Lidobooks, een nieuw initiatief van De Bezige Bij en WPG Uitgevers België.

*  Historische tekstanalyse van een gedicht van Emily Dickinson.

*  Fabian Stolk over Gedichten 1962-1990 van Hans Faverey op deReactor.

*  Willem M. Roggeman genegeerd in Vlaanderen?

*  Veteranen-verhalen uit de loopgraven van De Nacht van de Poëzie.

*  “De volgende ochtend maakt ze een grote wandeling in korte broek en beschrijft verrukt de wildernis en het uitgestrekte moeras met zijn honderden gele vogels — de plek waar ze nog vaak zal terugkeren en die het materiaal zal leveren voor het gedicht ‘Onweer in het moeras’. Het is nu, in december, volop zomer in de Karoo, wat betekent dat het na de lunch te heet is om erop uit te gaan.” (uit de biografie van Vasalis)

*  “Claus wordt hier voor de zoveelste maal voorgesteld als een wispelturig kind. Claus heeft zijn hele leven het beeld van een Parijse apache, of een Amsterdamse, arrogante dandy meegedragen. Terwijl hij als een letterkundige klerk te werk ging. Ernstig en gewetensvol. ” (Johan Velter heeft een reeks opgezet over Claus als vertaler. 3 4 5)

*  “Kluger Hans wist via via Degenaar op te sporen en hem een drietal spiksplinternieuwe gedichten te ontfutselen. Een witbehaarde man in lange regenjas stopte een van onze redacteuren in een supermarkt in Middelburg ter hoogte van het vrieseiland een envelop toe met vertrouwelijke gedichten van Astrid Lampe. De computernerd van de redactie wist dan weer in te breken in de laptop van Peter Holvoet-Hanssen, die op dat moment ziek te bed lag, en ontvreemdde ‘fragmenten van een vergeeld en vergeten filmscript’. Via soortgelijke procedures wisten we proza van Thomas van Aalten te achterhalen. En poëzie van Inge Braeckman en de Duitstalige Belg Ingo Jacobs.” Kluger Hans, de Wikileaks van de Letteren.