Aldus begint meesterverteller Simon Schama zijn kennismaking met het werk van  Mark Rothko, de door depressies geplaagde kunstenaar die op de dag van zijn zelfmoord de prijzen van zijn werk deed verdubbelen:

“One morning in the spring of 1970, I went into the Tate Gallery and took a wrong, right turn and there they were, lying in wait. No it wasn’t love at first site. Rothko had insisted that the lighting be kept almost pretentiously low. It was like going into the cinema, expectation in the dimness.

Something in there was throbbing steadily, pulsing like the inside of a body part, all crimson and purple. I felt I was being pulled through those black lines to some mysterious place in the universe.”  >> een documentaire zoals we van de BBC gewend zijn: degelijk, informatief en spannend, nu volledig te bekijken op youtube: