Bij uitgeverij Voetnoot verschijnt binnenkort een heruitgave van Marcel Broodthaers, Marcel Broodthaers van Freddy de Vree, een journalistiek portret van de Belgische Franstalige dichter/kunstenaar dat in 1979 verscheen bij Manteau Marginaal.  Guido Lauwaert signaleert deze heruitgave op CDR-mededelingen en citeert uit het nawoord van Ludo Bekkers:

‘Terwijl de avant-garde haar triomfen begon te vieren en door musea en salons trok, rolde Marcel Broodthaers de loper op en smeet hem in de hoek. Hij was gearriveerd. Waar? Nergens. Hij was doodop, lichamelijk uitgeput door de ontberingen van vroeger en daaraan zou hij sterven, zoals Asger Jorn. Levercirrhosis, algemene verzwakking. Hij had overwonnen, hij had de eeuwigheid bereikt, hij viel samen met zijn handtekening, zoals voorspeld in het filmpje waarin de initialen MB in beeld zijn [La signature]. Hij had voorgenomen, zich uit de kunst terug te trekken, het circus te verlaten.

Hij was ziek. Men had hem opgenomen in een ziekenhuis in Keulen. Hij zou die dag jarig zijn. Slapend lag hij te sterven; althans hij deed alsof hij sliep, drukte zijn vrouw Maria de hand en verdween uit het leven.’”