Tot 1969 verbood Derrida elke publieke foto van hemzelf.  In die periode geloofde hij dat wat hij schreef over het schrijven, over literatuur en het literaire object zou leiden tot het defetisjiseren van de ‘auteur’, en vooral van ‘de auteur’ zoals hij verschijnt in de fotografische code. Maar vanaf 1969 zou hij zijn principes herzien: