In 1963 werkte de Belgische dichter en kunstenaar Henri Michaux samen met filmmaker Eric Duvivier aan Images Du Monde Visionnaire. Het was een productie van het Zwitserse farmaceutische bedrijf  Sandoz en bedoeld als pedagogisch materiaal om de visuele effecten van van mescaline en hasj te demonstreren. De film was gebaseerd op Michaux’s experimenten met geestverruimende middelen die hij zorgvuldig heeft gedocumenteerd in enkele boeken als Miserable Miracle, L’Infini Turbulent en Paix Dans Les Brisements.

Achteraf verklaarde Michaux dat de film niet echt representatief is voor psychedelische ervaringen en dat een film maken over mescaline hallucinaties een mission impossible is:

Wat de snelheid van de film betreft: die zou zo hoog moeten zijn dat alle scenes in vijftig seconden kunnen ingeblikt worden.

De film Images Du Monde Visionnaire is nu integraal te zien op Ubuweb (via Dangerous Minds):

Perdu organiseerde in 2007 een avond rond Henri Michaux. Uit de aantekeningen van Jacq Vogelaar citeer ik het volgende:

Een paar jaar geleden publiceerde een kleine Rotterdamse uitgeverij een keuze uit twee boeken van Michaux over zijn LSD-ervaringen. Het boekje werd overschaduwd door een pontificaal nawoord van Jean-Jacques Lebel die deed alsof het psychedelische tijdperk nog in volle glorie bestond, een paradijs voor ingewijden.

Nooit, had Michaux gezegd, nooit heeft hem dat op papier iets bijzonders opgeleverd. Hij vergeleek zichzelf met de spin die onder invloed een web weefde dat volstrekt ontregeld was, een warboel waarin hijzelf verstrikt raakte. Michaux’ experimenten met mescaline dateren van 1956; in de tien jaar die volgden zou hij er zo’n vier boeken aan wijden. Hij zag het eerder als wetenschappelijke experimenten dan artistieke. Hij was geen gelukszoeker; hij was wel in voor alles wat hij niet kende.

Lees het volledige verslag op de site van Erik Lindner.  Lees ook Lindners bespreking van de bundel La Nuit Remue.