– Juliana Spahrs gedichtencyclus witness (hier vertaald als getuigen) problematiseert het denken over taal, gender, ziekte, geschiedenis, enz. door in te zoomen op de aids-problematiek
– De communisten van Jan Balabán toont de illusieloosheid van een generatie Tsjechen die opgroeiden onder het communisme en nu in een ander leven verder moeten
– een voorproefje uit Aldus Antoine, de debuutroman van Jan Deuvaert
– na de polemiek, het essay. De bloemlezing Hotel New Flandres. 60 jaar Vlaamse poëzie 1945-2005 beweert niet representatief te zijn. Maar op welk vlak is ze dat niet? En wanneer is ze het toch? Door Xavier Roelens
– Olaf Risee is ontgoocheld door Ilja Leonard Pfeijffer. Over het verschil tussen beweren dat men moet durven en daadwerkelijk durven