lief uitzicht,

vanachter de ruwhouten schrijftafel naast het beduimelde raam zoek je sporen van leven, niks te zien, twijfel niet, zwart is een kleur, wind steekt op,

een vrouw op de radio zegt dat er meer en meer vlees wordt gegeten, in tegenstelling tot de jaren hiervoor,

in een paar ramen in het gebouw aan de overkant springt licht op, het schijnsel van de straatlantaarns aan de verre overkant veroorzaakt mat witte vlekken op het water van de oude binnenhaven, wit is een kleur,

achter je rug raast gas, op een stoel in de loggia staan pannen met het eten van gisteren, kliekjes avondeten,

opnieuw ga je in het zwarte buiten, tussen de contouren van de platanen naar sporen zoeken, de stadslichten aan de overkant van de oude binnenhaven zijn, als zwart, een staand teken,

in schriften schreven jullie de nummers die in gele verf op de grijze lantarenpalen zijn geschilderd, het viel niet mee de oudste te verslaan,

je wilt een hangende vogel zijn, een zoekend dier, wat rest is dat je de oren spitst, geluid insluit, planken die kraken, water dat stroomt,

uit de radio klinkt pianomuziek, een wals voor piano, opus 64 nummer 3 in As grote terts, moderato,

tegen een hemel van de niet te benoemen kleur komen de wuivende contouren van de platanen zachtjesaan te voorschijn, meer en meer lichten springen aan in ramen, ondertussen doe je ander werk, sandalen aan, de tuin tussen de hoge muren in, kijk je op omdat geluid neerdaalt,

hij doet zijn kamerdeur open, dan die van de badkamer, water stroomt,

je staat vanuit de stoel op, punt-komma,

52° 00′ 40” NB, 4° 20′ 14” OL, 08:08,

lief uitzicht,

handenvol kokmeeuwen in de ver strekkende velden, wit is een kleur,

Op 16 maart vond in Perdu de 37ste editie plaats van Vers van het Mes. De komende tijd brengen we op ooteoote.nl van elk van de drie deelnemers enkele gedichten.