Recente Poëzierecensies – oktober 2016 (2)
- Meander Magazine bespreekt Sonnetten voor Hanna die Hans Keilson tijdens zijn onderduikperiode in Nederland schreef en oordeelt over de vertaling van Jos Versteegen: “Ik vind dat Versteegen gewetensvol vertaald heeft en van de Duitse gedichten Nederlandse poëzie heeft gemaakt, die ook zonder oorspronkelijke tekst te genieten valt en dat is een heel groot compliment.” Ook De Volkskrant besteedt kort aandacht aan de bundel en stelt:”De tweetalige bundel geeft weer hoe Keilson in twee talen leefde.”
- “Wat blijft is in elk geval het aanstekelijke taalgenot dat van elke bladzijde spat.” Brabant Cultureel bespreekt Lippenspook van Martijn Benders.
-
“Deze week verscheen Het moet nog ergens liggen, de nieuwe dichtbundel van Joke van Leeuwen. Op de voorkant zien we een kruk met verbogen poten, getekend door Van Leeuwen zelf, en in de bundel vinden we nog twee vreemde stoelen – de eerste balanceert bijvoorbeeld op één ‘been’.
Door die verbuigingen beginnen de poten op poten te lijken. Ik bedoel natuurlijk: als van dieren. Maar misschien kun je het ook bekijken zoals ik het zeg: door de vervreemding leer je de poten als poten zien – noch van een kruk, noch van een dier. Of andersom: als van beide.” Klecks recenseert op karakteristieke diepgravende manier en legt een verband met hoe de grap werkt in Wittgenstein’s concept van taalspelen. - Ooteoote bespreekt Dwalmgasten, de derde bundel van Mischa Andriessen en legt een verband met het werk van Jerzy Kosinski.
- “Dichters van het nieuwe millennium biedt een overzicht van de jonge dichters die op dit moment het literaire spectrum sturen. Per hoofdstuk wordt een korte maar heldere biografie voorafgegaan door een gedicht dat de stijl van de betreffende dichter naar voren brengt en ook toont hoe origineel de hedendaagse poëzie kan zijn.” Passionate Platform bespreekt de essaybundel over enkele hedendaagse Nederlandstalige dichters die Jeroen Dera, Sarah Posman en Kila van der Starre samenstelden.
- “Er wordt wel beweerd dat poëzie een mysterie moet zijn. Vaak blijkt het mysterie dan te bestaan uit een verwrongen syntaxis of een nodeloos teruggrijpen naar de etymologie van woorden. Maar als er één ding is waar de poëzie van Peter Brouwer ons mee confronteert, dan is het met het mysterie dat het leven zelf is”, schrijft Meander Magazine over Brief aan wie niet bestaat.
- Martijn Benders recenseert op zijn blog de bundel m.n.m”l: “Sven Staelens is een aanwinst voor de Nederlandstalige poëzie. Ik hoop wel dat hij zijn volgende boek nog radicaler te werk zal gaan.” Ooteoote besteedt ook aandacht aan deze bundel in een stuk over een leesstrategie voor visuele poëzie waarin ook Geladen gedichten van Luc Fierens besproken wordt.
- “Zwarte Venus bevat een korte inleiding, een beknopt chronologisch overzicht van de belangrijkste feiten uit Baudelaires leven en een literatuuropgave, inclusief een overzicht van eerder verschenen Nederlandse vertalingen. Bovendien levert Paul Claes per gedicht gedetailleerd commentaar, waarin hij ingaat op de geschiedenis en achtergronden van de gedichten. Het is, om kort te gaan, een uitstekend uitgangspunt voor een (hernieuwde) kennismaking met het werk van de gedoemde dichter Baudelaire.” Literair Nederland bespreekt de nieuwste selectie vertalingen uit Les Fleurs du Mal.
- “Eigenlijk is het één lang gedicht over waarnemen, illusoire ontmoetingen, ouder worden en ja, over waar de woorden vandaan komen.” Zo mijmert Tzum over Monniksoog. Ook Meander Magazine bespreekt deze nieuwe bundel van Cees Nooteboom en legt een relatie met de socratische dialoog ‘Phaidros’.
- 8 weekly bespreekt gezamenlijke bundel van Ilja Leonard Pfeijffer en Erik Jan Harmens: “Duetten blinkt niet uit in gedenkwaardige gedichten. Het is de heen en weer gaande beweging tussen twee vrienden die, hun woorden optekenend in een spontane uitwisseling, een boeiende tekst oplevert.”
- “Dichters uit de bundel is geen bloemlezing. Het is een persiflage op een bloemlezing.” The Post Online heeft geen goed woord over voor de bloemlezing die Chrétien Breukers en Dieuwertje Mertens samenstelden.
- Op Klecks alweer het derde deel van de serie besprekingen van gedichten van Anne Carson naar aanleiding van schilderijen van Edward Hopper. Daarin wordt zowel schilderij als gedicht besproken, de relatie die ze tot elkaar hebben, en tot kerkvader Augustinus.
- “Als geheel is In die tijd die echter een wisselvallige, pretentieuze bundel. Tijd, ruimte, materie, aarde – we belanden soms ongewild in een encyclopedie. Het enige verschil met Wikipedia is dat in deze bundel de zinnen vaak op volstrekt willekeurige plaatsen afgebroken zijn. ” Meander Magazine heeft weinig waardering voor de nieuwe bundel van Elly de Waard. Maar Literair Nederland denkt daar anders over. “Vanuit het idee dat De Waard het gehele universum probeert te betrekken in deze bundel kan ook de keuze van de gedichten verklaard worden: er is geen onderscheid gemaakt, alles hoort bij elkaar. Hermetische gedichten zijn geplaatst naast de wat eenvoudigere, humor en ernst lopen door elkaar, evenals heden en verleden”.
