Recente Poëzierecensies – augustus 2016 (2)
-
De Reactor stelt vragen bij de selectie van de gedichten in Wat blijft, maar is verder erg enthousiast:
“Adonis’ poëzie kenmerkt zich door een grote vrijheid in beeldgebruik, toon en ritme, en dat alles in functie van een verhevigde ervaring van de werkelijkheid”. Vertaling door Kees Nijland en Assad Jaber. - “Ik ben niet van plan hier een bespreking van ‘heel’ Van groot belang te schrijven. Ik denk overigens ook niet dat dat mogelijk is, niet alleen bij Wijnberg, maar bij poëzie überhaupt – je hebt een tekst nooit uitgelezen.” Desondanks een lange en erudiete beschouwing van de poëzie van Nachoem M. Wijnberg op Klecks.
- “Kwaad gesternte is een zeer complexe en complete bundel. Er zijn zoveel verbindingen tussen de gedichten onderling, dat je je er in kunt blijven verdiepen. Maar het is en blijft poëzie. Los van alle betekenissen en bijbetekenissen die je mag ontsluieren, is er een gevoelslaag die je wezenlijk kan raken, en waardoor ik na de eerste lezing even totaal van de wereld was.” Meander Magazine is lovend over “natuurtalent” Hannah van Binsbergen.
- “In Bernard Wesselings derde dichtbundel ontbreekt het niet aan grappig verwoorde beelden die voortvloeien uit alledaagse observaties.” stelt Indruk maar vervolgt “En toch is & de dag ligt open als een ei in zijn gebroken schaal geen beklijvende bundel. Ondanks de humoristische toon, de rake beelden en het soms onheilspellende karakter. Het schort bij Wesseling vooral aan poëtische zeggingskracht, die een goed gedicht boven een matig kan doen uitstijgen.”
- “‘Amalgaam is een experimentele dichtbundel’, zo begint de inleiding van deze gezamenlijke uitgave van twee dichters: de Vlaamse Willy Martin en de Zuid-Afrikaanse Carina van der Walt. Dat experimentele is zeker niet te vinden in hun poëzie, maar slaat op de curieuze samenstelling van dit boekje.” Literair Nederland is duidelijk teleurgesteld in de uitkomst van het experiment.
- “[H]et boek FIAT LUX waarmee Stijn Vranken zijn stadsdichterschap voor Antwerpen afsluit [, is] geen doorsnee poëziebundel. Van elk gedicht schetst Vranken de aanleiding en de ontstaansgeschiedenis.” Dixit Meander Magazine.
- Tzum bespreekt Zwarte Venus, een selectie van vijftig gedichten uit Les Fleurs du Mal van Charles Baudelaire, vertaald door niemand minder dan Paul Claes.
- “Raymond Carvers gedichten behoren tot de poëzie die ik het vaakst herlees. Ze doen me veel, en ze hebben ook een thema dat ik heel interessant vind: alledaagsheid. Nou ja – thema? Je kunt het niet echt over gewoonheid hebben zonder het uit te zonderen, centraal te stellen oftewel: op te laten vallen.” Aldus eert Klecks een groot schrijver die als dichter ook waardering verdient, getuige zijn verzamelde gedichten in All of Us.
- “Gaandeweg gunt hij zich een steeds grotere vormvrijheid, zonder afstand te nemen van de traditie, waarvan hij een hartstochtelijk pleitbezorger is.” merkt Meander Magazine op over Vaarwel en beste wensen. Poëzie en Polemieken van Pasolini, vertaald door Piet Joostens.
- “In vierentwintig essays bespreken vierentwintig wetenschappers vierentwintig dichters die klaarblijkelijk representatief zijn voor de moderne poëzie. Onder andere Alfred Schaffer, Rodaan Al Galidi, Mark Boog, Tjitske Jansen, Ester Naomi Perquin en Ramsey Nasr worden grondig behandeld.” Zo opent Tzum een zeer kritische bespreking van de onlangs verschenen essaybundel onder redactie van Sarah Posman,Jeroen Dera en Kila van der Starre over hedendaagse poëzie. Ook Literair Nederland bespreekt de bundel. “Hoewel nog niet elke bijdragende auteur gewend lijkt te zijn aan belangrijke vernieuwingen van de 21e eeuw, zoals de opkomst van het internet en de grote populariteit van poëzievoordrachten, geeft Dichters van het nieuwe millennium een uitstekend overzicht van de poëzie van deze eeuw; op moment van schrijven natuurlijk nog wel een work in progress omdat we pas in 2016 zitten. Maar dat wordt ook duidelijk in het boek, dat juist veranderingen en ontwikkelingen in kaart brengt.”
- Gelauwerde dichters Erik Jan Harmens en Ilja Leonard Pfeijffer schreven samen een bundel. De recensie van Duetten in de vorm van een tweegesprek tussen LFHBBR en ZKRD op Tzum laat LFHBBR langer aan het woord dan ZKRD.
- “De bundel van de in het boekenvak werkzame en daarbinnen organiserende Sinjoor Geert Briers deed af en toe mijn gedachten uitgaan naar Van Ostaijen. Niet alleen dat Briers soms met taal- en woordassociaties werkt, maar hij verwijst ook naar de amusementswereld om hem heen.” schrijft Meander Magazine in een recensie van de bundel Zullen we ooit vulkanen zijn en laat zich verder ontvallen: “Het is poëzie die serieuzer is dan ze in eerste instantie lijkt. Er ligt vaak een weemoedige sfeer aan de bijna luchthartige gedichten ten grondslag, die gaan over onbenaderbare benaderingen.”
