Eind vorig jaar stelde Al Filreis een selectie samen van veertien Amerikaanse gedichten uit het lopende decennium. Ooteoote brengt deze gedichten in vertaling. Vandaag het gedicht Ars Poetica van Dorothea Lasky, vertaald door Joost Baars.

 
Ars Poetica

Ik wilde de dierenartsassistent vertellen over het kattenfilmpje dat Jason me gestuurd had
Maar ik was bang dat ze het raar zou vinden
Ik ben heel erg eenzaam
Gisteren belde mijn vriend me, alweer dronken
En ging heen en weer tussen tranen met suizen en aanhaligheid
Hij schreeuwde tegen me met een soort bitterheid
Geen menselijke ander deed dat ooit in mijn oren
En zei dat ik niet deugde
Nou ja misschien bedoelde hij het niet zo
Maar dat is wat ik hoorde
Toen hij zei dat mijn leven zinloos was
En mijn levenswerk het werk van de elite.
Ik zeg dat ik de wereld wil redden maar in alle ernst
Ik wil de hele dag gedichten schrijven
Ik wil opstaan, gedichten schrijven, gaan slapen,
Gedichten schrijven in mijn slaap
Mijn dromen gedichten maken
Mijn lichaam een gedicht maken met mooie kleren
Ik wil dat mijn gezicht een gedicht is
Ik heb net geleerd hoe je
Eyeliner bij je ooghoeken moet aanbrengen om ze breder te laten lijken
Altijd huist er in mij een romantische losbandigheid
Ik wil het afgrijzen voor anderen voelen
Ik voel het door te zingen
Alleen door te zingen kan ik zo veel woorden tot enkele terugbrengen
Zoals toen hij zei dat ik niet deug
Ik deug niet
Deugen is niet meer waar het om gaat
Vasthouden wat je hebt
Dáár gaat het om

(vertaling: Joost Baars)

Ars Poetica

I wanted to tell the veterinary assistant about the cat video Jason sent me
But I resisted for fear she’d think it strange
I am very lonely
Yesterday my boyfriend called me, drunk again
And interspersed between ringing tears and clinginess
He screamed at me with a kind of bitterness
No other human had before to my ears
And told me that I was no good
Well maybe he didn’t mean that
But that is what I heard
When he told me my life was not worthwhile
And my life’s work the work of the elite.
I say I want to save the world but really
I want to write poems all day
I want to rise, write poems, go to sleep,
Write poems in my sleep
Make my dreams poems
Make my body a poem with beautiful clothes
I want my face to be a poem
I have just learned how to apply
Eyeliner to the corners of my eyes to make them appear wide
There is a romantic abandon in me always
I want to feel the dread for others
I can feel it through song
Only through song am I able to sum up so many words into a few
Like when he said I am no good
I am no good
Goodness is not the point anymore
Holding on to things
Now that’s the point

(Published on ooteoote.nl by kind permission of the poet)

 
Dit gedicht staat ook op de website van de Poetry Foundation vergezeld van een audio opname waarop Lasky haar gedicht voorleest.
Meer informatie over Dorothea Lasky staat op haar website.
Van Joost Baars verscheen in 2014 ook een vertaling van een gedicht van Lasky op Ooteoote.
 
De volledige selectie van Al Filreis is beschikbaar als PDF.
Alle bijdragen die in deze serie op Ooteoote verschenen zijn, kunt u hier bekijken.