‘Hij kon soms in de wachtkamer, waar ook andere gekken zaten, minuten achter elkaar spreken, maar wat hij precies bedoelde wist je nooit, dat praten, of roepend stamelen, ging ongeveer zo, misschien zou je het eerder wartaal moeten noemen: “Grijp de rechterhand van de Christus Jezus… één nul! De ijskappen smelten, stop de zeehond! Waarom hebben kippen geen gebitje? Hoera voor de val van Rome! Was de jonge paus Benedictus gespleten? Ik heb twee schedels van de beroemde rabbi in een relikwiekastje, één uit zijn kindertijd en één van toen hij aan het kruis hing! Hoe spreekt de piano? Was Horatius eigenlijk een communist? Een poes zonder oortjes is nog niet meteen een reuzenmol!” ’

J.M.A. Biesheuvel, ‘Scarabaeus cogitans’, uit De angstkunstenaar.

Tijdens de Boekenweek brengt Ooteoote iedere dag een ‘waan-zin’ uit de literatuur.