Poem to an unnameable man

You have changed me already. I am a fireball
That is hurtling towards the sky to where you are
You can choose not to look up but I am a giant orange ball
That is throwing sparks upon your face
Oh look at them shake
Upon you like a great planet that has been murdered by change
O too this is so dramatic this shaking
Of my great planet that is bigger than you thought it would be
So you ran and hid
Under a large tree. She was graceful, I think
That tree although soon she will wither
Into ten black snakes upon your throat
And when she does I will be wandering as I always am
A graceful lady that is part museum
Of the voices of the universe everyone else forgets
I will hold your voice in a little box
And when you come upon me I won’t look back at you
You will feel a hand upon your heart while I place your voice back
Into the heart from where it came from
And I will not cry also
Although you will expect me to
I was wiser too than you had expected
For I knew all along you were mine
____

Gedicht aan een onnoembare man

U heeft me al veranderd. Ik ben een vuurbal
Die hemelwaarts op u af raast
U kunt besluiten niet op te kijken maar ik ben een enorme oranje bal
Die vonken trekt op uw gezicht
Oh zie ze zinderen
Op u als een grote planeet die vermoord is door verandering
O ook dit is zo’n spektakel dit zinderen
Van mijn grote planeet die groter is dan u had verwacht
Dus u vluchtte en schuilde
Onder een grote boom. Een sierlijke, denk ik
Die boom hoewel ze snel zal verdorren
Tot tien zwarte slangen op uw strot
En als dat gebeurt zal ik wandelen als altijd
Een elegante dame die deels museum is
Van de stemmen van het universum dat verder iedereen vergeet
Ik zal uw stem in een klein doosje bewaren
En als u tot mij komt zal ik niet terugkijken
U zal een hand op uw hart voelen als ik uw stem terug plaats
In het hart waar hij vandaan kwam
En ik zal niet huilen ook
Hoewel u dat van mij zal verwachten
Ik was ook wijzer dan u had verwacht
Want ik wist altijd al dat u mij toebehoorde

[vertaling: Joost Baars]

_____

Dorothea Lasky (1978) werd door Huffington Post “ongetwijfeld een van de meest getalenteerde jongere dichters” genoemd. Haar vierde dichtbundel Rome zal in september van dit jaar verschijnen bij Liveright. Haar andere drie bundels, AWE (2007), Black life (2010) en Thunderbird (2012), verschenen bij Wave Books. Daarnaast publiceerde ze enkele chapbooks, waaronder Poetry is not a project (2010) bij Ugly Duckling Presse. Lasky heeft een MFA van de University of Massachusetts Amherst en behaalde haar doctoraat op het gebied van creativiteit en onderwijs bij Penn Graduate School. Op dit moment is ze Assistant Professor in Poëzie bij Colombia University’s School of the Arts.

Foto auteur: Liza de Rijk, New York, 2013

_____

Joost Baars (1975) is dichter, essayist, programmamaker en boekverkoper. Zijn chapbook iemand anders verscheen als onderdeel van zijn reeks Halverwege Chapbooks. Daarnaast werden zijn gedichten gepubliceerd in onder andere Liegend Konijn, blue-turns-grey en Revolver. Hij schrijft stukken over poëzie voor Poëziekrant en Awater en maakt programma’s met literatuurfestival Read My World en poëziepodcast VersSpreken. Dit voorjaar verschijnen zijn vertalingen van Kenneth Koch en Jack Spicer in Terras.

Bovenstaande vertaling is een selectie uit een serie gedichten en vertalingen van Lasky en Baars in het huidige nummer van Poëziekrant. Met dank aan Poëziekrant en de auteurs.