Zojuist zag ik, zoals ongetwijfeld vele anderen, een allerlaatste (?) aflevering van het befaamde boekenprogramma Hier is… Adriaan van Dis. Het programma, dat tussen 1983 en 1992 door de VPRO werd uitgezonden, geldt nog steeds als het enige écht succesvolle Nederlandse tv-programma over literatuur.

Ik ben te jong om deze uitzending als ‘heimweetelevisie’ te beschouwen, maar ik heb honderd gesprekken op DVD kunnen zien: dertig afleveringen van een uur, samengesteld door regisseur Ellen Jens, waarbij ik mij geen moment verveeld heb.

Een charmante, maar zichtbaar nerveuze Van Dis ontving vanavond de Duitse schrijver en boekontwerper Judith Schalansky, de Britse advocaat en publicist Clive Stafford Smith en Maarten en Eva Biesheuvel, die waarschijnlijk geen verdere introductie behoeven.

Het bleek nauwelijks mogelijk om de P.C. Hooft-prijswinnaar te interviewen, maar hij trakteerde de kijker op een psalm en las een ontroerende brief voor aan zijn vader. Een brief die hem zelf blijkbaar ook ontroerde, want halverwege zijn voordracht dreigde hij in tranen uit te barsten. Gesteund door zijn vrouw Eva en Van Dis (‘Lieve jongen, je hoeft er niet om te huilen.’) wist Biesheuvel zich te herpakken en las dapper verder. Prachtige, indringende televisie wat mij betreft, maar oordeelt u vooral zelf.