Vrijdagavond in het Perduprogramma ‘Contemporaine poëtica’s’ experimentele poëzie uit Argentinië en Chili. Bodil Kok zal het werk van dichters Martín Gambarotta (Arg), Yanko Gonzàlez (Chl) en Sergio Raimondi (Arg) introduceren en toelichten.

Martin Gambarotta

Werk dat een veelheid aan uiteenlopende stemmen uit verschillende sociale groepen presenteert zonder betekenis aan te reiken. Een poëzie die strategieën als parataxis en meerstemmigheid hanteert om weg te komen van het idee van een lyrisch subject dat de wereld zou kunnen overzien, zonder de wens een positie in te nemen op te geven. ‘Een vorm van cognitive mapping met subversieve potentie’, aldus Kok, zij het in minder didactische zin dan Fredric Jamesons uitwerking van het concept.

In een uitwisseling met Constanza Ceresa, spreekt Gambarotta over het idee het realisme met zijn poëzie te herdefiniëren. Hij wil met zijn teksten verslag doen van wat door het officiële, (desintegrerende) discours buiten het gezichtsveld wordt gehouden. Hij zet, in de bundels Punctum (1996) en Seudo (2000), verschillende stemmen in, ‘de ruïnes van een dominant discours’, om te zien of hij op die manier genoeg vertekening en frictie kan creëren om dat discours te ondermijnen en ruimte te scheppen voor onderliggende realiteiten.

In het programma vrijdagavond zullen Gambarotta en Gonzàlez via een skypeverbinding nader ingaan op hun werk en gedichten voordragen uit Alto Volta (2007), Refrito (2007) en Punctum (1996) alternerend met de vertalingen van Bodil Kok.

Vrijdagavond 15 maart 2013 literair podium Perdu, aanvang 20:30, zaal open 20:00.

Fragment uit “Brr”, Alto Volta (2007), vertaling Bodil Kok:

En je wil een pijnamputatie een kras een win Je ergert je aan de driepotige stekkers de kleur van de vlam in de keuken de afstand tussen twee lijnen in de vloer de kronkels in de telefoonkabel je enkel Je kijkt niet Je zoekt niet in bed naar de afgrond Er zijn alleen jouw benen de kruimels en je lakens Liggen prettig de harde kruimels in je rug de geur van je haar in de deken. Je zit met je rug tegen de muur ineengedoken in het kruismes van een blender Wachtend op het ijs het water het suiker Wachtend op iemand die hem aanzet. Je wil alleen dat hij hem aanzet En je losklopt En je opdrinkt en geen frons trekt en je uitplast dat je zo iets doet voor die hazelaar op sterven. Maar Nee. De stekker. Het zijn de pootjes van de stekker die niet passen. Hij gaat niet aan. Je zit daar verstijft in het binnenste van de mixer. brrr. koud. alleen. Het haar met korrels. harde. doorzichtige. Wachtend. tussen de blokjes Wachtend tot het middernacht is om tegen iemand te zeggen het is middernacht.