Vijf jaar geleden stelde ik voor Parmentier het dossier ‘Groene stroom’ samen. Ik vroeg mij af wat het betekent om te schrijven in een wereld die een ecologische ramp te wachten staat. Waarom blijven we de wereld tot tekst en media reduceren, juist in een tijd dat de natuurschatten tot in het absurde worden aangesproken, de aarde materiëler is dan ooit? Onder anderen D. Hooijer, Lucas Hüsgen, David Nolens en Yves Petry leverden aan bijdrage aan het nummer.

Samen met Chunglin Kwa schreef ik een essay over de dwingende manier waarop metaforen ons denken over de opwarming van de aarde bepalen. Wij hadden geen rekening gehouden met de ecologische voetafdruk van de regenworm. Onterecht, zo blijkt nu. Volgens bodembioloog Jan-Willem Van Groenigen verhogen regenwormen de uitstoot van broeikasgassen uit de bodem. Door hun woelen en krioelen in de aarde zorgen zij ervoor dat de emissie van bijvoorbeeld lachgas met gemiddeld 42% toeneemt. Hoe dat precies zit kunt u hier horen.