leven, olifant

xxxxxxxxxxxxxvoor Anna

dit is een moment waarop je nahijgt
van alle momenten waarop zelfs
ademen niet meer ging.

niet dat je daar rouwig om bent, maar er staan
tranen in je ogen en je zoekt een metafoor.

misschien die van de roller coaster maar die is afgezaagd.
niet de lussen en de bochten wil je beschrijven, wel
dat je hoofd tolde en je zo de wereld van alle kanten zag.

daarom bedenk je dit: dat dit een moment is
waarop het leven, groot als een olifant,
op je handpalm zit. ja,
je snikt,

niet omdat je pijn lijdt van het ondraaglijke gewicht,
maar omdat het kan, naar een olifant
op je hand kijken.

xxxxx– sylvie marie

____

Sylvie Marie (Tielt, 1984) woont in Gent, publiceert sinds 2005 gedichten in literaire tijdschriften en staat regelmatig op het podium. In het voorjaar van 2009 verscheen haar debuutbundel Zonder bij Vrijdag/Podium. In 2011 volge de tweede bundel Toen je me ten huwelijk vroeg die genomineerd werd voor de Herman de Coninckprijs. Sylvie Marie doceert literaire creatie in de academies van Tielt en Ieper en is redacteur bij het literaire tijdschrift Deus ex Machina. In 2009 won ze Humo’s Gouden Aap waardoor ze een dik jaar lang wekelijks een gedicht in het blad bracht.