Maandag Fensdag: Het literaire circus
“Ja, kijk, het is een soort competitie geworden. Dat is één. En ten tweede, en dat vind ik het ergste, willen die mensen allemaal beroemd worden. Ze schrijven om een Bekende Nederlander te worden. Het hele procédé, die hele mediatoestand, die hele uitgeverij is daar op gericht. Ik denk dat als je literatuur heel ernstig neemt, dat je zegt: het heeft voor mij een aantal onvergetelijke wereldbeelden opgeroepen, het heeft mij gevormd, dan moet dat soort literatuur bijna kapot gaan aan wat er nu gebeurt. Want aan de andere kant verslijten we daardoor ook schrijvers bij het leven. We halen ze naar voren, gooien ze in de lucht en zeggen: nou, dat is mevrouw Palmen met haar zeven hoogleraren, weet ik veel hoeveel het er zijn.”
In het laatste, langere deel van het eerste gesprek dat de redactie van Raster Kees Fens afnam, spreekt hij over essayeren versus recenseren, De canon onder vuur, Hugo Verdaasdonk en meer.
Er is niets, maar dan ook niets, veranderd aan wat dan ook, ooit.
Ja, dat ben ik met je eens Marein. Is zoals die klaagzang van ‘de jeugd van tegenwoordig’ die je bij de Romeinen ook al terugvond. Het is gewoon een cultuur-sociologisch procede. Maar misschien maken de media dat wel ‘zichtbaarder’ oid.
[…] may be best part of the sandwich day, but Dutch poetry website OoteOote has an even better day: Monday, Kees Fens Day. Kees Fens (1929-2008) was a prominent literary […]
Ik denk dat ook dat wel meevalt. Het zou gezond zijn om vaker even terug te blikken, zoals Raster hier doet. Als ik nog eens doorwerk aan mijn stukken over polemiek moet dat terugblikken ook maar een onderwerp zijn.
( Ik denk dat ook dat wel meevalt. ) Ik bedoel: wij denken misschien dat er nu meer gezeurd wordt omdat we nu leven, en zijn dus onderdeel van dezelfde manke dynamiek als de mensen van wie we zeggen dat ze zeuren.
Er staan nog wel wat leuke opmerkingen in over ‘het circus’. Dat je, als je regelmatig in een bepaald blad staat, je als ‘Revisor’- of ‘Raster-auteur’ bekend zou komen te staan. Terwijl de redactie van zo’n blad dat niet wil, di willen breed zijn. Zouden er nu ook Ooteoote en Contrabas-auteurs komen? En zouden er bladen zijn die het vervelend vinden dat ik eerder in een ander blad kwam dan bij hen?
(di+e)
En daar had ik graag over van gedachten gewisseld, met iemand. Maar hier sta ik (ik kan niet anders), in de linkerbalk, zo goed als alleen.
Waarover precies? (Duidelijkheid is de moeder van iets, vast.)
Nou, over die twee vraagtekens. Oote-auteurs? Revisor-stigma?
Ah, daarover. Nee, dat weet ik niet echt. Ik vraag me af in hoeverre die elkaar in het oog houden… bij de glimpen die ik tot nu toe van tijdschriftredacties opving werd ik wel een beetje claustrofobisch. Kleine groepjes, behoudsgezind. Maar, bij sommige tijdschriften is er dan weer redactie-overlap, dat zorgt meteen voor een breder kader…
Sorry trouwens dat ik de enige iemand ben, en dan nog niet zo erg behulpzaam. 😀
Ja, jij kan daar Veel aan doen. Ach, het is allemaal voeding voor de grote gedachten over polemiek.