Redt het brein de vrije wil? Op de website van Vrij Nederland maakt Carel Peeters de balans op van het debat over het brein en de vrije wil. Niet alleen usual suspects (Dick Swaab, Victor Lamme en Margriet Sitskoorn) en minder usual suspects (Oek de Jong) komen aan bod, ook het nieuwste nummer van Parmentier, dat gewijd is aan neurocultuur, passeert de revue. Peeters over Jan Slaby, oprichter van de vakgroep Critical Neuroscience:

‘Wie uitgaat van de onbegrensde ‘plasticiteit’ van het brein werkt volgens Jan Slaby het idee in de hand dat de mens even onbegrensd flexibel is. Het zou tot een pervers gebruik van de vrije wil kunnen leiden. Zoals tot het ‘neosociale individu’ dat van ‘opdracht naar opdracht snelt, van eis naar eis, en steeds in harmonie is met de principes van neuronale organisatie en natuurlijke selectie.’ Slaby is lid van het initiatief Critical Neuroscience dat onderzoek doet naar de consequenties  en de achtergronden van de neurowetenschappen: welke opvattingen over de mens, het leven en de maatschappij liggen er aan ten grondslag?’

Tot slot haalt Peeters Herman Kolk aan, die in zijn boek De vrije wil is geen illusie. Hoe de hersenen ons vrijheid verschaffen beweert dat er een neurologische basis is voor de vrije wil. Een doorbraak, zo meent Peeters:

‘Dat de plaats van de wil in de hersenen zo duidelijk kan worden aangewezen: dat is de echte neuro turn.’

Het debat over de vrije wil in a nutshell.