YOU AND ME from Karsten Krause on Vimeo.

Poëziefilms trappen te vaak in de val van de kitsch of zijn niet meer dan illustratieve prentjes bij een tekst. Aldus Paul Bogaert in een statement op Lyrikline. “Als ik naar een poëziefilm kijk dan wil ik het gevoel hebben dat het noodzakelijk zo móést. Het feit dat ‘het een film is, gebaseerd op een gedicht‘, volstaat niet als reden om een poëziefilm te maken. Ik moet ook de illusie hebben dat er geen andere combinaties of keuzes mogelijk waren.”

Voor de Vlaamse dichter is ‘YOU AND ME’ (2009) van Karsten Krause een excellent voorbeeld van een geslaagde poëziefilm: “Een tijdslijn die is opgebouwd uit liefde en vier decennia filmmateriaal. ‘Bourgeois aanstellerij’ meets ‘erotische slavernij’. De loverbird regels en rijmen horen we slechts een paar maal in synchronisatie bij wat (niet) gezegd wordt. Nostalgie (puur toxisch) wordt gecounterd door een meedogenloze ‘fast forward’. De aandoenlijke mix van beelden, speelse en beleefde regels en subtiele soundtrack blijken de brandstof te zijn voor een herinnering aan de dood.” Meer op Lyrikline. (met dank aan Erik Lindner voor de tip)