foto: Keke Keukelaar

Suzanne Van Geuns en Emy Koopman interviewen Leo Vroman in Vooys 29.4.

Hij heeft nagenoeg alle prijzen gewonnen die er op poëziegebied te winnen zijn (zoals de P.C. Hooftprijs in 1964 en de VSB Poëzieprijs in 1996). Toch ziet hij zichzelf in de eerste plaats als ‘wetenschapsmannetje’, als bioloog of hematoloog, de ontdekker van het ‘Vroman-effect’. Want dichter zijn is geen beroep: ‘dichten, dat is als ademhalen.’

[…]

U heeft in een interview met De Groene Amsterdammer (22-04-1998) gezegd dat poëzie en wetenschap eigenlijk hetzelfde doen, namelijk iets ontdekken wat er al was.
‘Ja, dat gevoel heb ik toch wel altijd. Tekenen en schrijven en de wetenschap hebben in het algemeen hetzelfde effect, geloof ik. Het is heerlijk om iets te ontdekken. Tekeningen ontdek ik en die trek ik over, en gedichten ontdek ik ook en die probeer ik net zo te schrijven, en de natuur… Kijken, en dan ontdek ik dat er iets is dat niemand kent. Maar het is er niet ineens. Ik knoei erg…ik zal het jullie laten zien, hoe hard ik knoei.’

[Leo laat ons een gedicht zien waar flink wat woorden in zijn doorgekrast en zijn bijgekrabbeld.]

Lees het hele interview online op Vooys.