… was het advies dat Maarten van der Graaff ooit kreeg van een uitgeverij.

“Ik vraag me af of de tijdschriften vier jaar geleden een andere rol speelden dan nu. Als ik denk aan het verdwijnen van die tijdschriften borrelt het zwarte gal omhoog. Literaire tijdschriften zijn omgeven door romantiek en fetisjisme, gedrenkt in hemelbestormerszweet. Precies waar ik van houd. Dat ze het grote boze internet beter moeten gaan gebruiken lijkt me onvermijdelijk en juist. Hoe het met het papier moet weet ik natuurlijk niet. Ik ben oprecht bang voor de literaire paleontologen. Schopenhauer merkt op in zijn verhandeling over de kunst van het schrijven dat de planken van bibliotheken de dwalingen uit het verleden en de geschriften waarin ze uiteengezet zijn bewaren. In hun tijd blaakten ze van leven en maakten ze veel misbaar. Thans zijn ze verstijfd en versteend.” >> Maarten van der Graaff  slaat een spijkertje op de kop.