Achille van den Branden haalt Een lichtgevoelige jongen van Walter van den Broeck uit de kast:

“De Koreaanse oorlog is volop aan de gang en in de VS worden de atoomspionnen Ethel en Julius Rosenberg geëxecuteerd. Maar in een gat als Olen, de geboorteplaats van de schrijver en de held van het boek, kabbelt de tijd rustig voort, hoewel de Derde Wereldoorlog soms akelig dichtbij lijkt. Boven de tafel hangt een koperen petroleumlamp met daaraan een lijmlint dat zwart ziet van de vliegen. Een ingelijste foto van Harry Truman hangt onder opa’s pijpenrek (‘Hij had MacArthur zijn goesting moeten laten doen en hem de Chinees een paar atoombommen op zijn kloten laten gooien’). Tandverzorging is nog niet geheel ingeburgerd zodat iemands gebit eruit ziet “als het kruiswoordraadsel in de Volksgazet”.

Ter ontspanning lezen de mensen de avondliedekens van Alice Nahon. Voor de jonge garde is de buurtcinema een belangrijk instituut om contact te houden met de dromen van de rest van de wereld. Soms brengt nonkel Kamiel straffe verhalen mee uit de Congo, over een missionaris die wordt opgegeten “door miljarden mieren.” ’s Zondags gaat men ter kerke, in een kerk met een groot roosvenster en een ruime deur met ijzerbeslag. Want de Vlamingen zijn nog zeer katholiek, meneer. Voor de vorm toch. Dronkenschap, vechtpartijen, wildneuken en ongewenste zwangerschappen zijn ondertussen niet van de lucht.”

Lees de bespreking op Achille van den Branden.
Meer (jarige) van den Broeck: hier en hier