“Is de poëzielezer ook een voorwoordlezer, een verantwoordinglezer, een bronnen- en variantenlezer, en boven dat al een documentaire- en een essaylezer?” … vraagt Fabian Stolk zich af bij de recente doorwrochte  poëzieedities van Anton van Wilderode en Hans Faverey.

“Zou daar nou niet nog een klein, eenvoudig, diplomatisch volksuitgaafje van kunnen komen? En ook van De moerbeitoppen ruischten? En, nu ik toch bezig ben, nog ver voor sinteditieklaas: ook graag een van de oorspronkelijke versie van Marsmans debuut, Verzen.”

Lees zijn bedenkingen bij overdreven redacteursijver op het blog van Teksteditie.